سلام

کریسمس اومد و من تصمیم گرفتم بعد از مدتها دوباره بنویسم...حرف واسه گفتن زیاد هست ولی فقط یه جمله ی خوشگل میگم و یه کم از تجربه. نمیدونم این جمله رو دقیقآ کجا خوندم ولی عاشقش شدم...باهاتون قسمتش میکنم

"Life shrinks or expands in proportion to one"s courage."

"And the day came when the risk to remain tight in a bud was more painful than the risk it took to blossom."

میخوام به اونایی که دارن لحظه های سختی رو تو زندگیشون میگذرونن نوید بدم...یه موقع وقتی مامان بزرگم برام دعای خیر میکرد پیش خودم میگفتم اینم دلش خوشه...هیچ قشنگی ای نمیدیدم که براش زندگی کنم. پیش خودم میگفتم_خوب آخرش که چی! فردا باید بچه دار بشم بعد هم نگران آینده ی بچه بعد هم بدبختی...امروز رو واسه فردا زندگی میکردم و یا بهتر بگم زندگی نمیکردم بلکه وقت میگذروندم که زندگی بگذره...اما الان...خدا رو واقعا شکر میکنم به خاطر همه ی قشنگی هاش و به خاطر همه ی بزرگیش...وقتی میگن خدا بزرگه حالا میفهمم که خدا چطوری بزرگه...نمیدونم پاداش کدام کار خوبی هست که میبینم ولی فقط اینو بگم که این زندگی معمولیه من هر ثانیه اش لذت بخش هست. هوای تازه رو تو سینه ام میکنم و میگم خدایا مرسی که نفس میکشم...خدا واقعا کاراش قشنگه...منظورم اینه که اگه بخواد بهت چیزی بده با تمام وجودش میده...اول سختی ها رو بهش چشوند و به چشم نشون داد تا بفهمم زندگی چقدر میتونه دردآور باشه بعد هم تمام روح شادی رو بهم داد_حالا شادی رو تو تمام سلول هام احساس میکنم. اولا نگران زمستون بودم...همش میگفتم نکنه زمستونه باغ من زشت باشه ولی الان که زمستونه هنوز هر روز ازش رد میشم و میبینم که هنوز هم قشنگه ولی یه جور دیگه--میخوام بگم منم مثل تک تکه شما یه آدم عادی هستمو آدمای بد زیاد دیدم و خوبشم دیدم..._ ولی حالا عوض شدم...نظرم عوض شده...هر کسی رازشو میتونه پیدا کنه....اگه مجبور بشین به خاطر این راز همه ی زندگیتون جستجو کنین- باور کنین چشیدن این شادی حتی برای یک روز ارزشش رو داره. اشتباه نکنین. من منظورم دین نیست. فقط جای دیگه دنبالش بگردین