سلام مريم جون
خوشحالم كه حرفهام رو فهميدي.
وبلاگت خيلي جالبه. تقريبا همشو خوندم. شعرهات خيلي قشنگن. خيلي بيشتر از سنت مي فهمي. قدر خودتو بدون.
كرگدنا خيلي بزرگن. ولي بي آزار. به چشم نميان. از نظر بعضي ها اگه اصلا وجود نداشتن هم چيزي كم نمي شد. تو چشمهاي همشون يه جور غمه. انگار منتظرن......
راستي اگه باز كسي رو ديدي كه با بقيه فرق داشت يا فرق تو رو با بقيه مي فهميد زود جوابشو نده. از اين فرصتها كم پيش مياد. :)