بهتره اول درباره روح صحبت كنيم. ممكنه علم و دانش امروز ما از روح براي پي بردن به همه رازهاي اون كافي نباشه. اما به هرحال اين مانع نميشه كه ما اونو با ديده تيزبين عقل نگاه كنيم. بايد بدونيم كه تعلق روح به بدن انسان مثل باد توي مشك نيست. يعني روح با بدن ما پيوندي عميق داره. مطمئناً انسان با سنگ و چوب و گياه خيلي تفاوت دارد. زيرا كه آنها احساساتي از قبيل مهرباني، خشم، عاطفه و ....ندارند. بنابراين يه چيز ديگه بايد توي وجود ما باشه كه اونا نداشته باشند. هيچ كس حتي مادي گراها هم انكار نمي كنند كه حقيقتي به نام روح در وجود ما هست. ولي بايد ببينيم كساني كه ماديگرا هستند و به روح ايراد مي گيرند، چي مي گن؟ فلاسفه معتقدند كه روح يك حقيقت ماوراي طبيعي است و دائماً با جهان مادي ارتباط دارد. اما خود ماده و يا خاصيت اونو نداره. در مقابل مادي گراها مي گن كه ما موجودي مستقل به نام روح رو سراغ نداريم و هرچي هست همين ماده جسماني و آثار فيزيكي و شيمايي مثل مغز و اعصاب و غده هاي بزاق و .....ماديگراها مي گويند كه سلسله اعصاب و مغز ما شبيه غده هاي بزاقي و مانند آن داراي فعاليت هاي فيزيكي و شيمياييه و همين فعاليت هاي فيزيكي شيميايي هست كه ما اسمش رو روح مي زاريم. اونا ميگن: وقتي ما فكر مي كنيم، يه سلسله امواج الكتريكي مخصوص از مغز ما بيرون مياد كه اين امواج رو با دستگاه هم اندازه مي گيرند و روي كاغذ ثبت مي كنند. مخصوصاً در بيمارستان هاي رواني. بنابراين روح چيزي جز همين فعاليت ها نمي باشد. اونا اين طور نتيجه مي گيرن:

1- روح از خواص جسمه، پس مادي و جنبه ماوراي طبيعي نداره.

2- روح مشمول تمام قوانيني است كه بر جسم حكومت مي كنه.

3- همان طور كه فعاليت هاي بزاقي و...قبل از وجود بدن نبوده اند و بعد از مردن تعطيل مي شوند، پس فعاليت هاي روحي نيز بعد از مردن از بين مي روند.

ماديگراها علاوه براين نتايج، استدلالاتي هم ميارند كه حرفاشون رو ثابت كنند. دلايلي از اين قبيل:

1- با از كار افتادن يك قسمت از مراكز مغز و سلسله اعصاب، دسته اي از آثار روحي تعطيل مي شود. مثلاً انسان در يك تصادف ضربه اي كه به مغزش وارد مي شود، ممكن است اصلاً هرچيزي كه در يادش بوده فراموش كند.

2- وقت فكر كردن، تغييرات مادي در سطح مغز انجام ميشه و مغز بيشتر غدا مي گيره و فسفر بيشتري ميده، اما موقع خواب كه مغز كارتفكر رو انجام نمي ده، كمتر غذا مي گيره و اين دليلي ديگه بر مادي بودن آثار فكري است.

خلاصه اونا ميگن روح ما موجود مستقلي نيست و پيشرفت هاي مربوط به انسان شناسي هم اين واقعيت رو تاييد مي كنه.